Een aantal jaren geleden, toen Paulvoor een jaar in Australie was, heeft hij op verschillende cattlestations gewerkt. Dat was iets dat ikook heel graag wilde beleven, naast dat het een mooie pauze is tijdens het reizen en we geld kunnen verdienen. Om terug te mogen komen, moest hij van tevoren beloven dat ik geen sissygirl ben en ik snap nu waarom...Het is behoorlijk hard werken hier. Lange dagen, minstens 12 tot 13 uur per dag, 6u ontbijt, 19u terug, maar vaak genoeg ook later (van zonsopgang tot of na zonsondergang) 6 of 7 dagen per week.

Dat is soms zwaar, maar je maakt zoveel nieuwe dingen mee (vooral ik, Paul heeft al veel gezien),we zitten in een mooie omgeving, aardige mensen waar we 's avonds vaak nog een biertje mee drinken, we hebben een eigen kamer met televisie (waar we niet veel tijd voor hebben om naar te kijken ) en wehebben veel verschillende dingen te doen. Zo rijden we rond op tractors (maaien, balen maken, hooibalen verrijden/ opstapelen, koeien voeren), drijven mee het vee met de auto/ te voet/ op de motor/ te paard, helpen mee om de koeien door de yards te krijgen (dolle stieren, gekke koeien, je maakt het mee hier!!), vaccineren koeien, helpen mee met brandmerken/ castreren, slachten geiten (Paul), repareren hekken, brengen dode dieren naar de begraafplaats, doen onderhoud, schoonmaak en reparaties, en nog veel meer.

En na een tijdje wen je ook aan het leven en het ritme hier. Het is goed om hier te zijn, weer een hele andere ervaring!

Heel veel groeten van ons, vanuit the Northern Territory.

N.B. Aangezien dit verhaal er al eerder op stond, kan het zijn dat sommigen dit al hebben gelezen. Excuses daarvoor. Bij de foto's wordenaf en toenieuwe gevoegd, zonder dat je daar een mailtje van ontvangt.