¨Without mosquitos, jungle could be heaven.¨

Het gehele rivierengebied, ten oosten van het Andesgebergte, dat stroomt en samenkomt in de Amazone in Brazilie, behoort tot het Amazonegebied. Wij gaven niet op, wij wilden Amazone regenwoud, op naar Manu!
Manu Biosphere Reserve wordt gezien als een van de grootste (1.500.000 hectares) en rijksteReserves ter wereld. Maar een klein gedeelte is toegankelijk voor bezoekers, het grootste gedeelte wordt afgeschermd. Wij zijn in totaal 7 dagen weggeweest, waarvan 3 dagen in hetReserve-gedeelte.

Mogen we even voorstellen:
Fernando: de chauffeur die ons vanaf Cusco naar Manu reed. Met zijn bus reden we door het Andesgebergte, behendig door haarspeldbochten, langs diepe afgronden, door kleine dorpjes, waar vrouwen met 2 lange vlechten en sprokkelhout of een baby in een gekleurde doek op hun rug, hun schapen voortdreven om ze onder de banden van Fernando´s bus vandaan te houden. We reden langs watervallen, door het mooie, dichtbegroeide en hooggelegen cloudforest, waar we de ¨Cock of the Rock¨ zagen en kleine Capucinaapjes. Na de eerste nacht reden we verder,via een bezoek aaneen coca-plantage, kwamen we uiteindelijk in Atalaya, waar we Fernando´s bus inruilden voor een boot.
Capitan: de kapitein van de lange, smalle, houten boot, die ons behendig over de, soms woeste rivier Madre de Dios leidde. De nachtvoordat we op de boot stapten,had het enorm hard en veelgeregend, waardoor de rivier een ¨snelweg¨ was geworden. Die dag naar een Hot Spring geweest, lekker in het warme water gezeten, modderbad genomen en door naar onze 2e overnachting, dichtbij het park. Dag 3 via Boca Manu, een plaatsje aan de mond van deManu River,de Manu River op, richting Casa Matsiguenka.
Carlito: de assistent van de Capitan en behorende tot de Matsiguenka community, een van de stammen die in het regenwoud leeft. In een Lodge, die elk half jaar door een andere groep Matsiguenka´s wordt beheerd, brachten wij 3 nachten door. Carlito hielp niet alleen de Capitan, maar ook in de keuken.
Cerillo: de kok die alle dagen met ons mee is geweest. Elke dag verzorgde hij een ontbijt, snack, lunch en diner, heel gevarieerd en op de meest gekke tijdstippen en plaatsen. Zo aten we langs de weg honderden meters een diep dal inkijkend, in de boot en stond hij een paar dagen om 3u op, zodat hij alles klaar had voor die dag als we om 5u vertrokken. Elke dag hadden we een ander stuk fruit, verschillende groenten, hij maakte zelf vruchtensappen en op de laatste dag heeft Paul Carlito nog een kip zijn nek zien omdraaien voor de volgende dag in de pastasalade.
Eduardo: onze gids, afgestudeerd bioloog, die alle dagen bij ons was en ons over alle bomen, planten en dieren die we tegenkwamen wel iets kon vertellen. Op de 2e dag, hadden we onze eerste nightwalk te pakken. In het donker, met alleen een zaklamp, met z´n 6en op onze rubberlaarzen achter de gids aan, op zoek naar dieren. Eenmaal bij casa Matsiguenka hadden we elke dag minstens 2 of 3 keer een wandeling op de verschillende walktrails in de omgeving.Hier zagen we verschillende insecten, van dikke spinnen tot wandelende takken, verschillende vogels, waaronder grote gekleurde papegaaien, heel veel verschillende vlinders, een dikke slang, waar Eduardo zelf bijna op was gaan staan, wel6 verschillende soorten apen (erleven13 verschillende soorten in Manu)en ´s nachts een paar tarantula´s (die vakkundig door Paul uit hun holletje werden gelokt met een stokje, brrr) Ookzijn we naar twee verschillende oxbowmeren in de buurtgeweest. Hier zagen we verschillende vogels en een Giant Otterfamilie, bijzondere dieren!
Georgina en Giovanni: een Zwitsers stel, heel gezellig, uit een gedeelte van Zwitserland waar ze Romons spreken, de 4e taal van het land(wisten wij ook niet). Zij zijn ook onderweg naar Bolivia, grote kans dat we hen nog tegenkomen.
Isabella en Robert: Frans stel, voor 3 weken op vakantie. Robertis vanaf dag 2 aan de diaree geweest, liet ons daar regelmatig van meegenieten en deed niets om zijn situatie te verbeteren. Wij hebben hem nog van Cerillo´s ultrasterke koffie af kunnen houden, maar dat was het wel. In tegenstelling tot het Zwitserse stel, waren de Fransen steevast 10 tot 15 minuten te laat. Heel vervelend, vooral als je ´s ochtends zelf met moeite om 4.30u bent opgestaan en hij na 15 minuten te laat naar buiten te komen, nog even uitgebreid naar de w.c. gaat. Op een gegeven moment waren we er wel een beetje klaar mee, mede ook omdat ze steeds de beste plaatsen in de bus, boot of aan tafel claimde..
Paul: Soy de Hollanda, marido de Sanne. Lopen in de jungle maakt ons (spreek even voor ons beiden) echt blij! We kunnen alleen maar hopen dat zulk natuurschoon voor altijd blijft bestaan. De hoogte punten voor mij waren het zoeken op een katamaran naar de giant otters, wat een prachtige beesten! Ook het wakker worden in de lodge van de Red Howler Monkey´s gebrul was echt kick. Persoonlijk mijn favoriete aap uit de jungle, een in de zon schitterende rooie vacht en een dikke baard! En dan de constante spanning om een Jaguar te zien. Het meest dichtbij van het zien van de Jaguar, waren de voetstappen die we vonden aan een strandje van de Madre de Dios waar we lunchte..
Ook de avond wandelingen in het pikke donker waren erg leuk, er kruipen een hoop creepy crawlers door de jungle in de nacht! Kortom een prachtige ervaring rijker.
Sanne: uit Nederland, vriendin van Paul. Heeft zeer genoten van deze trip, vooral van de wandelingen en het zien van al dit natuurschoon. Vond het ontzettend leuk om de verschillende aapjes te zien, vooral de Wooly Monkey, die maar terug bleef kijken en vervolgens baldadig met takken begon te schudden (die bijna op het hoofd van Isabella landden). Zeer verbaasd over waar de natuur tot in staat is, zoals de Strangle Fig, die, afhankelijk van de grootte van de boom die hij aanvalt, in een paar jaar een slachtofferboom heeft gedood door er volledig omheen te groeien. Of de schimmelsoort die op insecten landt en hun lijf ingroeit, waardoor de mier of spin uiteindelijk sterft met uit hoofd en lijf witte schimmeluitstulpingen (!).De nachtwandelingen waren spannend en het was alles bij elkaar een superervaring.

Veel groeten van ons, onderweg naar Bolivia.

!!OPROEP!!
Beginjanuari verwachten wij weer terug te zijn in ons kikkerlandje. Mochtenjullie nog een woonruimte voor ons weten of hebben, dan horen wij dat graag!
Ookinformatie over een leuke passende vacature komt ons graag ten gehore!