Op goed geluk de grens over van Malawi naar Mozambique. Zonder problemen een visum gekregen. Door naar Tete, waar we niet wilden blijven, maar waar we vrij laat aankwamen, dus zouden moeten overnachten. Na het 3e ho(s)tel geprobeerd te hebben kwamen we erachter dat alles volgeboekt was, ivm een bezoek van de president. Daarom toch door naar de volgende plaats, dan maar in het donker... De bus naar Chimoio zou om 16u vertrekken, maar toen we terug kwamen na wat boodschappen gedaan te hebben, bleek dit 4u (in de nacht!) te zijn (ons Portugees is niet geweldig). We mochten in de bus wachten, gelukkig.. Amper kunnen slapen omdat een gast in een jurk de hele avond door het gangpad heen en weer liep en iemand zijn hond, in een kartonnen doos, al in de bus had gezet. Toen de ticketverkoper weg was kwam er (natuurlijk) iemand die zei dat we apart moesten betalen voor onze tassen, waardoor we na veel gezeik met onze tassen onder de stoelen gepropt en op schoot zaten. Na middernacht druppelden steeds meer passagiers binnen en toen het bijna tijd was om te vertrekken, bleek dat onze plaatsen 2x waren verkocht! Gelukkig zaten wij al, maar hoe vervelend voor die mensen die de rit van 7 uren in het gangpad moesten zitten...

Omdat we in Malawi in Liwonde niet naar het National Park konden, hoopten we dat we vanaf Chimoio een dag of twee dagen naar een (berg gelegen in een) NP konden. Dit zou 1 april open gaan, maar door de hevige regenval die ze hier hebben gehad, ging dit pas later open. Daarom hebben we Chimoio maar een beetje verkend en Cabeca do Velho beklommen, een heuvel die op het hoofd van een oude man lijkt (zie foto).

Vanaf daar konden we om 4u in de nacht de bus nemen naar Vilanculos, die ook nog eens heel duur is, omdat je, ongeacht waar je uitstapt, altijd moet betalen tot het eindpunt. Dus besloten we te liften, wat mensen vanaf dat punt vaker doen. Na ongeveer 10 minuten te hebben zitten wachten, kwam er een man naar ons toe die ons een lift aanbood in de vrachtwagen van zijn vriend. Hij bleek zelf ook vrachtwagenchauffeur en zo reden we een ochtend en halve middag met deze man, de chauffeur en een bijrijder naar het zuiden. Leuke rit en mazzel dat dit zo'n leuke mensen waren en dat ze engels spraken :)

Vilanculos is een klein plaatsje aan de kust, waar we 6 dagen zijn gebleven. De zee, de zon, elke dag verse vis, een hostel waar we zelf konden koken, leuke mensen (oa Doug en Leonie uit de UK waar we mee hadden afgesproken) en een leuke snorkeltour, wat wil je nog meer? Nou vooruit, ook een paar dagen onweer, veel stroomuitval en een lekke band onderweg naar de boot, waardoor we veel minder tijd overhadden om te snorkelen.

Tot later weer, veel groeten!